|
|
ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ - ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ
Η Πάτρα, ένα φυσικό λιμάνι, με πολλές διεξόδους από την περιφέρεια της πολιτείας, στο βάθος ενός κολπίσκου.
Ο Γάλλος γιατρός Spon περιγράφοντας το λιμάνι γράφει: << Το λιμάνι είναι πολύ μικρό και κλείνει με μια αλυσίδα, γιατί το άνοιγμα της εισόδου είναι μόλις 15 μέτρα. Έτσι μόνο τα μικρά πλεούμενα μπαίνουν. Είδα καράβια να μη μπορούν να βγουν, επειδή δεν υπήρχε πολλή θάλασσα στη μπούκα και περίμεναν τη φουσκονεριά του κόλπου για να ξεμυτίσουν >>.
Henry Holland (1812): Σε περιήγησή του στην περιοχή μας γράφει: ''Το ταξίδι στη Ζάκυνθο ήταν επικίνδυνο, γιατί η περιοχή μαστιζόταν από πειρατές". Μίσθωσε (ο Holland) ένα μεγάλο και γρήγορο πλεούμενο και πέρασε το στενό μαζί με τους συμπατριώτες του περιηγητές Gell και Graven που συνάντησε στην Πάτρα.
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η Πάτρα ήταν κόμβος και ότι οι άνθρωποι για να ταξιδέψουν από διάφορα νησιά, όπως τη Ζάκυνθο, περνούσαν από την Πάτρα. Επίσης ότι η Ελλάδα μαστιζόταν από πειρατές.
ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΞΑΓΩΓΕΣ
Spon: Στις πρώτες δεκαετίες του 17ου αι.:
Στη Γλυφάδα, μισή λεύγα έξω από την Πάτρα, ο Spon είδε << τα καλύτερα κίτρα του κόσμου>>. Εκείνες τις ημέρες ο βασιλιάς Φραγκίσκος της Σικελίας είχε αγοράσει ολόκληρη την παραγωγή κίτρων, πορτοκαλιών και ροδιών.
Η εξέλιξη της Πάτρας σε σπουδαίο κέντρο του ευρωπαϊκού εμπορίου οφειλόταν κυρίως στα πλεονεκτήματα που πρόσφερε η παρουσία των προξένων και οι εξαγωγές της αχαϊκής σταφίδας. Τα σταφιδάμπελα απλώνονταν σε απόσταση δύο ή τριών μιλίων από την πόλη.
Από τον πρόξενο της Αγγλίας πληροφορήθηκε ο Leake ότι η παραγωγή σταφίδας της Πάτρας ήταν 5.000.000 λίτρες. Ακολουθούσαν τα μαλλιά, το λινάρι, τα δέρματα και το κεδροκούκι που εξαγόταν στην Αγγλία. Στον κάμπο της Πάτρας καλλιεργούσαν επίσης μπαμπάκια και καπνά.
Κυριάκου Σιμόπουλου τόμος Α΄, ''Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα''
Κόλλια Χριστίνα, Καλαφάτη Ειρήνη
